Historiek

De ontstaansgeschiedenis van de club

Kunstrolschaatsen op de Berkenlaan in Wilrijk, door Nest Verbeeck en zijn vrouw. Er werden ook hockeywedstrijden gespeeld (1927-29).

De stichting van de club vond plaats in 1921. Reeds geruime tijd voor het stichtingsjaar, tijdens de 1ste wereldoorlog 1914-18, waren Frans Cools en Frans Aerts actief in het rolschaatsgebeuren van die tijd. Zij reden op aluminium schaatsen en konden toen terecht in het “Rozenhof” aan de Stenenbrug in Borgerhout, uitgebaat door Edmond Hacha, in de “American” in de Carnotstraat in Antwerpen en in het “Hof Van Hoboken” aan de Dorpsplaats in Hoboken. Het rolschaatsen beperkte zich in deze zalen tot het vrijschaatsen, het snelschaatsen en het kunstschaatsen, terwijl de voorkeur van de genoemde heren uitging naar het rollerhockey. Zij gingen op zoek naar een locatie, waar zij met bal en stick zouden kunnen omspringen. Die werd gevonden op het Kiel in dancing “Hercules” in de Landbouwstraat. De uitbaters planden de sluiting van de zaal, omdat de bestaande accommodatie niet meer voldeed aan de eisen van die tijd. De vierkanten zaal met parketvloer werd ter beschikking gesteld, maar bleek uiteindelijk toch niet helemaal geschikt voor het hockey. Men besloot niettemin er nog enige tijd gebruik van te maken.

De Belgische Nationale hockey-ploeg in de "Follies Skating", met rechts Modern-speler F.Aerts (1938).

Intussen werd de club gesticht door Frans Cools, Frans Aerts en Edmond Hacha en werd er een naam voor bedacht. In die periode werd er volop gesproken over moderne dansen, moderne tijden, … De naam “Modern” lag dus voor de hand. Modern Skaters Club Antwerpen, (kortweg Modern) zag het levenslicht op 2 december 1921, met een officiële publicatie van de “standregelen” in het Staatsblad.

Aangezien all-roundsportman Frans Cools ook voetbal speelde, kon hij beslag leggen op een quasi afgedankt stel uitrustingen van zijn voetbalclub, die toen in het groen-wit opereerde. Vandaar het ontstaan van de groen-witte clubkleuren

Van toen af aan begon een zoektocht naar een geschikte locatie, het begin van een zwerversbestaan van de vereniging, dat niet op rolletjes verliep. In 1924 organiseerde Modern rolschaatsfeesten op de Antwerpse leien, ter hoogte van het Jezuïetencollege aan de Frankrijklei. Zowel hockey- als koersdemonstraties stonden op het programma. Deze feesten kenden een overweldigend succes. In de periode 1927-29 werden er rolschaatsactiviteiten aan de dag gelegd aan de Berkenlaan in Wilrijk. Om hockey te kunnen spelen werden valiezen van de spelers gebruikt als doelpalen.

“De Ploeg”, een volgende pleisterplaats van Modern, werd de eerste openluchtpiste, die ter beschikking werd gesteld aan de toenmalige Antwerpse clubs, waaronder Modern Antwerp Skaters Club, Old Antwerp Skaters Club, ea. “De Ploeg” was een café aan de Boomsesteenweg in Wilrijk, niet ver van de huidige locatie van de club. De ruimte naast het café werd bedekt met betonnen platen en er werd een houten balustrade omheen getimmerd. Modern had hier zijn stek van 1930 tot 1934.

Frans Claes, Belgisch Kampioen 10.000m (1941)

In 1934 kwam Frans Claes de Modern rangen vervoegen. Terwijl Old Antwerp op zijn laatste beentjes liep, waaraan hij sinds 1931 aangesloten was, stapte hij over naar de groen-witte club

De rolschaatssport floreerde in het Wilrijkse en het ledental groeide dan ook gestaag. Wegens veranderingswerken aan de Boomsesteenweg moesten de clubverantwoordelijken uitkijken naar een andere locatie. Van 1935 tot 36 belandde de club in een grote garage aan de Marialei in Berchem, waarvan de 1ste verdieping getransformeerd werd in een bowling en een rolschaatsbaan. De club kwam daarna nog terecht in zaal “Help u zelve” in de Volksstraat en in zaal “Mobil” in de Kloosterstraat, beide in Antwerpen.

Een eerste stabiel onderkomen werd gevonden in “Follies Skating” in de Jodenstraat / Wapperstraat in Antwerpen (1937-52), waar de rolschaatssport een gouden periode beleefde. Ook Modern profiteerde mee van de opbloei van deze sport. Kenmerkend was het ledental dat tot 90 actieve eenheden was gestegen, een record voor die tijd. Onder de leden herkennen we Pierre Reinenbergh, Antoine Meeuwesen, Charles Van Camp, Alfons Hofkens, de gebroeders van Immerseel, André De Leeuw, François Gorsele en Marcel Claes, allemaal lid geworden in 1941. Daarnaast bestond er een nog grotere supportersafdeling en werden er vele feesten, bals en uitstappen georganiseerd. Door toeval belandde Charles van Camp in 1941 in de rolschaatssport bij Modern. Door toedoen van Marcel De Weerdt kwam Charles kijken naar een clubtraining. Hij bezat reeds een paar rolschaatsen en mocht diezelfde avond nog met bal en stick omgaan. Hij was onmiddellijk gewonnen voor deze sport.

De damesploeg van Modern (1940).

De oorlogsperiode (1940-45) was een zwarte periode voor het gemeenschaps- en verenigingsleven. De Duitse bezetter duldde aanvankelijk wel dat er gerolschaatst werd in de “Follies Skating”, maar hield toch meer dan een waakzaam oogje in het zeil. Uiteindelijk moest de zaal dan toch ontruimd worden. Een tijdelijk onderkomen werd gevonden in zaal “Botha” in de Bothastraat in Borgerhout (1941). Daar vond ook een hergroepering van het Modern-gezelschap plaats.

Na de oorlogsperiode, die duidelijk haar sporen had nagelaten in het rolschaatsen –denken we o.m. aan het overlijden van R. Van der Moeren – werd opnieuw intrek genomen in de “Follies Skating” tot 1951/52. Op 1 maart 1947 werd het 25-jarig bestaan van de club gevierd met een grootse rolschaatsmanifestatie. Als “tête d’affiche” werd de “Grote Prijs Van der Moeren” georganiseerd. Dit succesrijke feest slorpte de voor die tijd indrukwekkende som op van 17.000 Bfr. Na de afrekening bleek er een overschot van 47 Bfr….

Een prachtig beeld van de Belgische Kampioenschappen op de weg, tijdens de bevoorrading, met voorop Frans Claes die goud zou behalen (1942).

Eveneens in 1947 werd de supportersafdeling van Modern SCA officieel opgericht. De leiding hiervan werd waargenomen door Mevr. De Leeuw ofte Matje. Er werden nog talrijke evenementen georganiseerd, zoals een groot gemengd sportfeest in november 1947, of werd er aan deelgenomen, zoals in januari 1948.

Het jaar 1948 kondigde een nieuw tijdperk aan met een meer dan dynamisch bestuur, dat toen als volgt was samengesteld: Gerard Van Camp – voorzitter Thomas Luyck - secretaris, Fernand Boey – ondervoorzitter en de bestuursleden L.Beck, L.De Leppe, J.Jacobs, F.Gorsele, V.Aernoudts, F.Germ en voor de supportersafdeling A.De Leeuw.

Het 30-jarig bestaan van de club werd eveneens gevierd in de “Follies Skating” op 15 en 16 september 1951, met een propagandafeest, waarbij alle leden van de club betrokken werden. “Follies Skating”, de prachtige, ideale rolschaatstempel, verdween echter om plaats te maken voor een bankinstelling. Een tijdperk, met een oneindig aantal onvergetelijke souvenirs en herinneringen, werd als het ware afgesloten.

In de jaren 50 vierde de kunstschaatsafdeling hoogtij wegens de succesvolle deelname van het koppel Jeanine Torfs – Jozef Aernouds met een respectievelijke 6de en 4de plaats op de Wereldkampioenschappen in 1955 en 56 in Barcelona. Ook in de jaren 70 telde KMSCW nationaal en internationaal mee in het kunstrolschaatsen met namen als Danielle Verheyen, Ria Janssens, Nadine Meysman en Patsy Desmedt.

Belgische kampioenen kunstrolschaatsen (1958-59). Rechts A.Driessens.

In 1953 belandde het Modern-gezelschap in “Centrum Skating”, aan de Aalmoezeniersstraat nr. 62 in Antwerpen, beter bekend als “het Bakske”. Bij Mevrouw Kerstens zouden we bijna 20 jaar allerhande rolschaatsactiviteiten ontwikkelen en dit tot 1970. Mevrouw Kerstens, de kranige bazin, als we haar sympathiek bedoeld zo mogen noemen, die alles in goede banen leidde, mocht de eer opstrijken Modern tot dan toe het langst geherbergd te hebben. Gevarieerde rolschaatsfeesten werden er om de haverklap in deze rolschaatstempel door de clubverantwoordelijken georganiseerd. Denken we maar aan de kunstschaatsshows “Black & White” en “Fiesta Espagnol”, die toen door de Modern-leden in eigen regie en met eigen decorbouw voor het voetlicht werden gebracht.

Ondertussen openden in Borgerhout de “Stadion Skating” (1955-1960), aan het inmiddels verdwenen Foorplein, en in Merksem het “Sportcentrum”, hun deuren voor het rolschaatsen en kon er op Linkeroever, meer bepaald op het Sint Anna-strand, naar hartelust gerolschaatst worden.

Vermeldenswaard is het feit dat de bestuurslui van de club reeds vroeg beseften dat aan de jongeren geruime aandacht diende besteed te worden. Men moest hen opzoeken, daar waar zij hun alledaagse activiteiten ontplooiden, nl. op pleinen, in openbare gelegenheden en scholen. Daar werd door Modern propaganda gevoerd. Het was opvallend te mogen vaststellen hoe de rolschaatssport, indien demonstratief en visueel voorgesteld, in de smaak viel bij de massa, die dikwijls nog nooit iemand op wieltjes had zien voortbewegen. Bijvoorbeeld op het Damplein in Antwerpen, waar een uitgebreide politiemacht nodig bleek om het talrijk opgekomen publiek op een veilige afstand te houden.

Belgisch Kampioenschap in Hoboken (1949). V.l.n.r. M.Detienne, F.Claes, J.Weynen, A.Taeymans, M.Verstuyft, Janssens

De toenmalige bestuursleden hadden ook vastgesteld dat het rolschaatsen in een te gesloten sfeer evolueerde en dat de activiteiten van de club zich slechts beperkten tot een werking in bestaande, meestal overdekte rolschaatsbanen. Om de kosten te kunnen dekken, die het afhuren van zulke zalen met zich meebracht, diende het bestuur enorme inspanningen te leveren. De kassiers uit die tijd kenden rusteloze dagen en nachten… en de schatkist werd tot op de bodem geledigd om de clubleden in de gelegenheid te kunnen stellen hun geliefkoosde sport te laten beoefenen, in min of meer ideale en comfortabele omstandigheden. De toekomst van Modern lag echter in Wilrijk.

Een nieuw tijdperk. Modern Skaters Club Antwerpen wordt ...
Modern Skaters Club Wilrijk

Vanaf 1956 werd er reeds regelmatig opgetreden tijdens de kermisprogramma’s op het plein “De Bist” in Wilrijk.

De clubactiviteiten werden voortgezet in de bestaande rolschaatsgelegenheden in Antwerpen. Het bestuur stond voor niet te onderschatten moeilijkheden. Het was onmogelijk om de leden uit Antwerpen over te brengen naar Wilrijk en omgekeerd. In de vijftiger jaren was het openbaar vervoer bovendien in volle herstructurering en niet iedereen beschikte over eigen vervoersmogelijkheden.

Frans Diels was degene die de wagen of mogen we zeggen “de rolschaatsen” aan het rollen bracht in het Wilrijkse. De sympathieke uitbater van café “Sportlokaal” vernam van het “Wilrijkse milieu” dat het Berkenveldplein met betontegels zou geplaveid worden. Fernand Windmolders meldde het clubbestuur enige tijd later dat het Gemeentebestuur geen enkel bezwaar zou hebben, dat er op het plein gerolschaatst zou worden. In een zeer korte tijd werd het Berkenveldplein van plaveien voorzien. Een wegneembare omheining van een geringe hoogte werd door bereidwillige handen in elkaar getimmerd. Een demonteerbare kleedkamer, overblijfselen van de “Stadion Skating Borgerhout”, werd neergezet in de tuin van Frans Germ. De problemen waren evenwel nog niet volledig van de baan, vermits de plaatselijke jeugd zich benadeeld voelde omdat zij het Berkenveld voortaan moesten delen met de rolschaatsers van Modern. Incidenten bleven dan ook niet uit.

De viering van het 35-jarig bestaan ging gepaard met een internationaal gala op 9 mei 1956 in het Sportcentrum in Merksem. Sportgala in Het Sportcentrum te Merksem. Bovenaan een Engels team (1956).

Berkenveld geraakte een tijdje in de vergetelheid, echter niet uit de gedachten van de dynamische Modern-bestuursleden, die zeer goed beseften dat er iets moest gedaan worden om de toekomst van de club niet in het gedrang te brengen.

Door talrijke en ononderbroken inspanningen slaagde men erin in het begin van de jaren 60 het Berkenveldplein het uitzicht te geven van een echt rolschaatsterrein.

Met terechte fierheid werd boven de ingang van de piste een groot bord aangebrachte met de tekst “Rolschaatsplein Berkenveld”. Op 19 maart 1961 werd het rolschaatsterrein plechtig ingehuldigd in tegenwoordigheid van de burgemeester van Wilrijk, L.Kiebooms, en van het bijna voltallige schepencollege.

Het moet gezegd dat onze vereniging steeds op de medewerking van het gemeentebestuur en haar bevoegde diensten beroep heeft mogen doen. Het inhuldigingsfeest droeg uitsluitend een demonstratief karakter en de jeugd kreeg het leeuwenaandeel in het programma.

 

De officiële opening van het rolschaatsterrein aan het Berkenveldplein, op 19 maart 1961.

Op 21 en 22 mei 1961 werd het 1ste internationaal rolschaatsfeest op het Berkenveld georganiseerd. Deze eerste tweedaagse mag als een voorloper beschouwd worden van de internationale twee- en driedaagsen, die vanaf 1970 jaarlijks in Wilrijk werden georganiseerd.

Uniek in de annalen van de club was de organisatie van tegelijkertijd het Belgisch kunst- én koerskampioenschap, op 25 en 26 juni 1960 in het Sportcentrum in Merksem. Op 25 juni 1961 nam onze club de organisatie van de Belgische kampioenschappen op de omloop Oversnes-Standonklaan in Wilrijk voor haar rekening.

Hoogstens een jaar hield het Berkenveld stand. Het “rolschaatsparadijs” verloor zijn glitter. De vloerbedekking en de omheining bleken uiteindelijk niet in staat om het hoofd te kunnen bieden aan de natuurelementen. Hoe ongelooflijk het ook moge klinken, traag maar zeker deemsterde het onkreukbaar gewaande rolschaatsterrein, waarop alle hoop was gesteld en waarvoor haast onmenselijke inspanningen werden geleverd, weg …. De moed van onze clubverantwoordelijken en leden zonk diep in hun schoenen weg. De planning voor een nieuwe overdekte sporthal in Wilrijk bracht misschien de redding. Helaas, deze in 1963 voltooide prachtige sporttempel bood geen toegang aan de rolschaatsbeoefenaars. Wat er ook gedaan werd, hoe ook verschillende invloedrijke personen en instanties bemiddelden en interpelleerden, het was boter aan de galg. De vloerbedekking bleek niet bestand tegen de rolschaatsbeoefening.

Intussen werd op 29 maart 1962 de “Wilrijkse Sportverstandhouding” opgericht in het inmiddels verdwenen “Sportlokaal” aan de Hesitraat 23 in Wilrijk. Modern behoorde tot de 5 stichtende clubs. Op 28 april 1963 organiseerde Modern de “Grote Prijs Cynar”, samen met de Belgische kampioenschappen snelschaatsen op de piste in het Sportcentrum in Merksem. De hoofdschotel was een reuzenploegkoers over 100 ronden, die op een meesterlijke wijze gewonnen werd door het Modern-duo Jean Pire en René Claes. Het Modern-bestuur, vooral onder impuls van Charles Van Camp, bleef niet bij de pakken zitten. Op 9 november 1967 werd een brief van het Wilrijkse Gemeentebestuur ontvangen, waarin werd gesteld dat de herinrichting van het Berkenveld vóór de maand april van het volgende jaar zou uitgevoerd worden.

“Rolschaatsnieuws” waarvan de redactie samengesteld werd in de vakantieperiode van het jaar 1968 en waarvan het 1ste nummer verscheen in september van dat jaar, zou in haar beginperiode nog een zeer belangrijke rol spelen in de sensibilisering van de overheid en de persmedia voor het realiseren van een volwaardig rolschaatsterrein in Wilrijk.

De herbevloering van het Berkenveldplein zou nog heel wat problemen met zich meebrengen. Uiteindelijk werd een bevredigende formule gevonden en in 1969 werd de droom van enkele Modern-idealisten na tien jaar onafgebroken ijveren en zwoegen in werkelijkheid omgezet. In dit verband dient de volledige inzet van Michel Wittock vermeld, de toenmalige schepen van sport in Wilrijk.

Het 2de internationaal Pinkstertornooi op “Het Berkenveld”, tijdens het 50-jarig bestaan van de club (1971).

Op 9 april 1969, op een historische woensdagavond, werd het gemeentelijk rolschaatserrein “Berkenveld” officieel voor geopend verklaard en door onze vereniging in gebruik genomen. K.M.S.C.A. kon eindelijk pronken met een eigen rolschaatsterrein. De Spaanse vereniging Mieres Club Espagnol kwam reeds op bezoek op 29 juni 1969.

Intussen had op 9 november 1968 een bijzondere kampioenenviering plaats. De hockey-ploeg van Modern behaalde de kampioenstitel in de eerste afdeling, wat sinds 1935 niet meer gebeurd was.

K.Modern S.C. was nu helemaal geïntegreerd in Wilrijk. Het logisch gevolg daarvan was dan ook dat de statuten van de club werden aangepast. Koninklijk Modern Skaters Club Antwerpen werd Koninklijk Modern Skaters Club Wilrijk. Een nieuwe toekomst vol perspectieven lag nu open.

Judy Claes (uiterst links) behaalt zilver met het Belgisch damesteam ploegkoers op het EK in Southampton (1980). We herkennen ook op het podium Marie-Claire Van damme, Annie Lambrechts (links onder), met naast haar Christine De Clercq.

Het 1ste Pinkstertornooi werd georganiseerd op 16, 17 en 18 mei 1970. Dit driedaagse hockeytornooi zou zich van dan af jaarlijks herhalen. Ook op koersgebied kwam een internationale tweedaagse tot stand, die vanaf 1975 jaarlijks zou georganiseerd worden en zou uitgroeien tot één van de belangrijkste snelschaats-wedstrijden van het land.

In 1971 was Modern 50 jaar oud of beter … jong. Groots opgezette feestelijkheden werden op touw gezet van 21 tot 31 mei van dat jaar, met als hoogtepunt het 2de internationale Pinkstertornooi, met o.a. Parede H.C. uit Portugal

In de jaren 70 vindt een heropflakkering plaats in het snelheidsschaatsen, met coryfeeën als Judy Claes, Sonja Van de Perre, René Claes, Jean Bovens en Danny Van de Perre die talrijke medailles verzamelen op Belgische, Europese en Wereldkampioenschappen. In 1977 en 1979 werden er niet minder dan respectievelijk 39 en 23 medailles behaald op de Belgische snelschaatskampioenschappen!

Judy Claes (uiterst rechts) in actie tijdens het WK in Leuven, waar zij zilver behaalt in de ploegkoers (1979).

Een opmerkelijk feit is dat er vanaf februari 1971, bij slechte weersomstandigheden werd getraind in de oude kerk St.Jan Vialley! In 1978 werd Henri Schenck aangeduid als trainer van de Belgische Nationale Rollerhockey ploeg. Dieptepunt was echter het jaar 1978, toen Modern voor het eerst degradeerde naar 2de afdeling, na 57 jaar in de hoogste afdeling te hebben gespeeld.

In 1979 verlaat Frans Claes de voorzitterszetel, na deze functie gedurende 20 jaar te hebben waargenomen. Frans opereerde tevens als nationaal en internationaal koersrechter met als hoogtepunt de Wereldkampioenschappen snelschaatsen in Mar del Plata in 1978 (Argentinië).

In 1985 wordt de buitenpiste officieel geopend. Deze piste wordt door de speedafdeling gebruikt en is in feite niet meer of niet minder dan de openbare weg rondom het plein, die bij elke training wordt afgesloten voor het verkeer. In 1988 wordt een aanvang genomen met de bouw van een nieuwe kleedkameraccommodatie, die een jaar later geopend zal worden.

In 1986 is er opnieuw een dameshockey-ploeg actief, die helaas intussen weer is opgedoekt. De hockey-afdeling levert verschillende clubleden af voor de Belgische Nationale ploeg met namen als Marc Van de Bogaert, Marc Robberecht, Dirk Huyge en Ludo Thijs.

In de 1987 wordt de hockeyploeg van de seniors voor de 2de maal Belgisch kampioen.

De "Grote Prijs Frans Claes" wordt in 1995 in het leven geroepen. Er worden momenteel op 1 dag (aanvankelijk op 2 dagen) snelheidswedstrijden op de weg verreden, voor alle categorieën, met ook buitenlandse deelnemers.

De jaren 90: de opkomst van de skeelers

In de jaren negentig vindt een ingrijpende omschakeling plaats in het snelheidsschaatsen. De rolschaatsen worden stilaan verdrongen door de skeelers. Desondanks haalt Judy Claes in 1994 nog goud op het WK voor veteranen in Gujan Mestras (FR), op rolschaatsen, en dit tussen al het skeelergeweld.

In 1996 wordt het 75-jarig bestaan van de club gevierd met een Breugeliaans buffet met 140 genodigden, samen met een kampioenenviering. Er vindt ook een ontvangst plaats op het districtshuis, met schepen Gilbert Verstraelen.

Een wedstrijd op het Berkenveldplein tijdens één van de edities van de Grote Prijs Frans Claes, met Gery Boon op kop.

Er dient nog te worden onderstreept dat de club en leden van de club meerdere malen laureaat werden van de Trofee van de Sportverdienste van zowel de Vlaamse Rollerbond als van de gemeente Wilrijk. Dit maakt duidelijk welke rol Modern heeft gespeeld en hopelijk nog zal spelen in het Antwerpse sportgebeuren.

Onder invloed van het skeeleren dat, zoals reeds aangestipt, het klassieke rolschaatsen verdrongen heeft, wordt de jaarlijkse snelschaatswedstrijd georganiseerd op de grote omloop in de straten rondom het Berkenveldplein: Valkstraat - Koornbloemstraat - Berkenveldstraat.. Deze omloop is meer geschikt voor het nu gangbare skeeleren. Er wordt een begin gemaakt met de renovatie van de kantine van de club door het toenmalige bestuur, onder leiding van René De Bruyn. Er wordt een keukentje geinstalleerd en de tapkast wordt op een andere wijze geïntegreerd. Ook het meubilair en de elektrische bedrading wordt vernieuwd.

Rond het jaar 2000 begint er een nieuwe strijd. De renovatie van het hockeyterrein staat hoog op de agenda. De ondergrond was sinds 1969 niet meer vernieuwd. Een tweetal jaar later wordt dank zij het districtsbestuur van Wilrijk een beslissende stap gezet. De omheining wordt volledig vernieuwd en de vloer wordt in asfalt gegoten. De werken komen net voor het Pinkstertornooi klaar en in laatste instantie dienen er nog enkele heksentoeren uitgehaald te worden om alles speelklaar te krijgen. Het spreekwoord haast en spoed… wordt hier terdege bewezen. Nog tijdens de eerste wedstrijd vliegen de ballen doorheen de omheining en bezeert een speler zich ernstig aan de ballustrade. Niet veel later begint het asfalt overal scheuren en barsten te vertonen. Hierna volgt een lijdensweg van enkele jaren vooraleer er een tweede heraanleg volgt. Tussendoor is het elk jaar rond Sinksen bidden en smeken om alles min of meer gerepareerd te krijgen. Als gevolg van de slechte staat van het oefenterrein duikt het ledenaantal naar beneden. Zo komt Modern onder de 40 leden terecht.

Maar in 2004 is het zover. Eindelijk wordt er een degelijke ondergrond gelegd, die zelfs met regenweer goed bespeelbaar blijft.

Modern gaat online

De Modern-website zoals hij er tot 2024 uitziet.

De eeuwwisseling luidt de start in van het digitale hoofdstuk van onze club met een eerste website. Andy Mertens geeft de aanzet, vooral gericht op het hockey.

Daarna zet Jef Van Rompaey zijn schouders onder dit project om in 2003 een clubomvattende site te lanceren. In 2009 steekt hij de site in een nieuw jasje, vormgegeven in overleg met Gery Boon en andere clubleden.

Gery zorgt inhoudelijk voor de berichtgeving, verslagen, kalender en up-to-date houden van de historiek, en Jef vervult zijn rol verder als webbeheerder. Dit duo zal in 2024, na 22 jaar "dienst", de fakkel doorgeven aan Tiemen Meeus, die op zijn beurt de site zal hertekenen en beheren.

Een nieuwe piste voor het speedskaten: Wielercentrum Antwerpen

Vanaf september 2004 worden er skatelessen georganiseerd, die een overweldigend succes kennen.

In 2004 begint er een nieuw licht te schijnen voor de koersafdeling. Na een kleine 20 jaar gebruik van de buitenomloop (de geasfalteerde weg rond het Berkenveldplein) is er sprake van de bouw van een wielerpiste in Wilrijk. Deze infrastructuur zou worden neergezet op het terrein van “TER BEKE”, naast de schaatspiste “Antartica”. Via via wordt er besloten om deze infrastructuur verder uit te bouwen en er ook een skeeleromloop in te integreren. Het was hoog tijd want de huidige omloop is volledig versleten en ook reeds meermalen opgelapt.

Een positief effect heeft ook het organiseren van inline skatelessen voor volwassenen in samenwerking met VRB en KAV. Als gevolg hiervan wordt er terug een stijging van het ledenaantal genoteerd.

Het stads- en provinciebestuur heeft intussen het licht op groen gezet voor de verwezenlijking van een gecombineerde infrastructuur met een BMX-parcous, een opwarm- en skeelerpiste van 275 meter en een recreatieve wielerpiste van 333 m. In september 2005 wordt een begin gemaakt met de bouw van de nieuwe wielerpiste op de terreinen van “Ter Beke” in Wilrijk.

De opening van deze nieuwe infrastructuur met de naam Wielercentrum Antwerpen vindt plaats eind september 2006, net voor de toenmalige gemeenteraadsverkiezingen, in het bijzijn van Burgemeester, Schepenen, Gouverneur en gedeputeerden van de provincie en leden van het District Wilrijk. Onze koers– en recreatieafdeling neemt de piste in gebruik en traint er op dinsdagavond. Hiermee wordt meteen een eind gemaakt aan de oefenstonden die op de buitenomloop van het Berkenveldplein werden gehouden.

De nieuwe wieler-, skeeler- en BMX-piste in Wilrijk wordt in 2006 geopend

De eerste koerswedstrijden worden georganiseerd op 6 mei en 10 juni 2007 in het kader van de “GP Frans Claes”. De grote omloop van het Berkenveldplein zal, zolang het mogelijk is, enkel nog dienst doen als wegomloop van Belgische Kampioenschappen. Als gevolg van de nieuwe piste duiken er links en rechts nieuwe leden op die nu wel de weg naar onze club vinden. Het ledenaantal van de club blijft in stijgende lijn gaan en bereikt eind 2007 de 100 leden. Dit mede omdat de club nu op drie verschillende locaties actief is. Zondag op Decathlon Antwerpen, dinsdag op de piste van Ter Beke “Wielercentrum Antwerpen” en woensdag op het Berkenveldplein van Wilrijk. Vooral de Recreatieafdeling scheert hoge toppen met ongeveer een 50-tal leden, waarmee vooral in de zomerperiode uitstapjes op de skates worden gemaakt op de paden langs onze Vlaamse kanalen en de rivieren de Nete, de Schelde, de Rupel en de Dijle.

Na het Sinksentornooi hockey in 2007 geeft onze Voorzitster Rita Cools haar ontslag. Zij heeft de club gedurende een tiental jaar geleid. Haar taak wordt overgenomen door de Ondervoorzitter Pascal Vanderoost die  enkele maanden later de taak van volwaardig Voorzitter op zich neemt.

Het jaar 2008 zal in de Modernboeken gekenmerkt worden door het zo goed als definitieve einde van de Rink-hockey-activiteit binnen de club. Nadat er in het begin van het jaar nog een ploeg bijeen gebracht werd om de competitie met Nederland te spelen, werd het al snel duidelijk dat dit geen lang leven zou beschoren zijn.

Aangezien er niemand nog het initiatief wilde nemen om trainingen te organiseren of te leiden viel de trainingsactiviteit helemaal stil. Het was dan ook niet verwonderlijk dat de competitie niet volgemaakt werd. De laatste match op het Berkenveldplein werd gespeeld begin november 2008 en was er één van veteranen  en de laatste seniorsploeg.

Toch wilde dit niet zeggen dat er in Modern geen beweging meer zat. Het jaar werd weerom afgesloten met meer dan honderd leden voornamelijk in  de recreatieve sector en die regelmatig een ritje deden langs de waterkanten.

Kunstrolschaatsen krijgt opnieuw een plek bij Modern

Vanaf 2009 wordt er opnieuw gekunstrolschaatst.

In 2009 werden de bestuursleden geconfronteerd met een vernieuwde beheersovereenkomst voor het Berkenveldplein. Met het verdwijnen van het Rink-hockeygebeuren stelde zich de vraag of de sportinfrastructuur op het pleintje nog behouden moest blijven.

Deze problematiek werd eind 2009 vanzelf opgelost door een groep kunstrolschaatsers onder leiding van Gwen Jansen die toetraden tot de club en die bij Modern Wilrijk na 30 jaar weer voor kunstrolschaatsactiviteit zorgden. Ook werd er in 2009 begonnen met een specifiek opleidingsmoment voor jeugd inlineskaters die op woensdagavond voor een nieuw elan zorgden. Aangezien er ook nog een groep supporters aanwezig was die graag de kantine van het Berkenveldplein wilden blijven gebruiken als ontmoetingsplaats werd er door het bestuur beslist om een nieuwe beheersovereenkomst te ondertekenen met het Antwerpse Stadsbestuur.

Nieuwe lichting jonge rennertjes in 2010. Vlnr: Bert, Cedric, Dries, Astrid, Kaat en Vincent. Frans Claes op de 2° rij.

2010 werd dan gekenmerkt door het in gang zetten van een renovatieproject voor de kleedkamers die de laatste jaren door het verdwijnen van de Rink-hockey een beetje verwaarloosd waren geraakt. Er werd geopteerd voor een zeer grondige ingreep. De volledige douchevoorzieningen en verwarmingsinstallatie werd compleet vernieuwd en aangepast aan de geldende voorschriften. Ook werd de aankleding van de kleedkamers onder handen genomen door de muren een kleurtje te geven en door het plafond af te werken.

Sportief zorgden vooral de jonge kunstschaatsers voor furore met verscheidene titels voor Oriana Rotsaert in de jongerencategorie, en met verscheidene beloftevolle prestaties van andere kunstrollers.

De koersafdeling begon met een voorzichtige nieuwe start door voor het eerst in vele jaren weer enkele jonge renners in lijn te brengen tijdens kleinere wedstrijden.

In 2010 werd dan de broodnodige renovatie van de beide kleedkamers en het scheidsrechterslokaal aangevat. De volledige betegeling werd vernieuwd en de muren werden van een frisse verflaag voorzien. Ook het plafond werd een volledige nieuwe look aangemeten en om het plaatje compleet te maken werd ook de watervoorziening en de verwarming van een volledig nieuwe installatie voorzien.

Op het einde van dit sportjaar dienden we ook het ontslag van onze Voorzitter Pascal Vanderoost te noteren. Hij werd begin 2011 opgevolgd door een oude bekende in de voorzitterstoel. Rene De Bruyn begon aan een nieuwe termijn daarbij bijgestaan door Marc Deumens als onder-Voorzitter. Begin 2011 was er ook het overlijden van onze kantinier Frans Mertens die een groot gemis betekende in de werking van de club.

Onze kunstafdeling boerde ondertussen goed. Een beloftevol jongeren groepje maakte deel uit van de club en ook jongeren uit de omgeving van het Berkenveldplein zelf begonnen in deze dsicipline.

De renovatie van de club ging verder. Na de kleedkamers was er voor 2011 ook een grondige opfrisbeurt voor de kantine gepland. Hier ging het om het vervangen van de ramen en deuren die zo ongeveer 50 jaar dienst hadden gedaan en niet meer voldeden aan de moderne voorschriften. Ook de vloerbedekking werd vernieuwd en alles werd voorzien van een fris laagje verf. De officiële inhuldiging vond plaats op 2 december 2011.

Sportief bloeide de recreatieafdeling met als belangrijkste speerpunt daarbij vooral de inline lessenreeksen voor volwassenen die een aantrekkingspool bleven vormen. Onze jongerenafdeling deed het zeker ook niet onaardig met een 50-tal eenheden. 2012 werd afgesloten met een 140-tal clubinschrijvingen. In de competitieafdeling presteerde vooral de kunstafdeling: met name dan Oriana Rotsaert en Danicia Colin als Belgisch Kampioen en Silke Dewitte,Gwen Wynants als Vice-Belgisch Kampioen. In de koersafdeling bleef de deelname beperkt tot enkele jonge recreanten die proefden van het grotere werk

2012 was ook het opnieuw opstarten van de Rink-hockeyploeg. Iedereen was wat ouder en wijzer geworden en de spelers misten hun” roefelavonden”. Er werd na enkele oefenmatchen ook beslist om terug in de competitie te treden. Aangezien in Belgie het hockey geen andere competitieploegen telde, werd er terug in samenwerking met Nederland competitie aangegaan. Ook hier was men blij om er een extra ploeg bij te hebben. De resultaten waren boven verwachting doordat de ploeg er in slaagde om een onverhoopte 2° plaats in de wacht te slepen. Ditzelfde kunststukje werd in 2013 nog eens overgedaan.

Naar een volledige herinrichting van het Berkenveldplein met inspraak van de bewoners

Alle disciplines waren nu terug actief op het Berkenveldplein. Maar dat wilde niet zeggen dat er binnen het bestuur niet verder gekeken werd. Het Berkenveldplein was in feite niet meer dan een pleintje met wat asfalt op en het verleden leerde ons dat de problematiek voor wat betreft het gebruik een regelmatig weerkerend probleem was. Het besef was er ook dat de slijtage vooral het verder functioneren van hockey en kunst op korte termijn op de helling zette. Scheuren in het asfaltDaarom werd er in 2010 reeds een eerste aanvraag ingediend bij het districtsbestuur voor een renovatie van het terrein. Dit lag echter te dicht bij de verkiezingen van 2012 om nog iets te realiseren. De verkiezingen van 2012 brachten een hele omwenteling mee met een volledig nieuw Districtsbestuur.

Modern sprong direct op de kar van de toen kersverse Schepen van Sport Robert Moens en diende een project in waar ook de hele buurt van het mee van zou profiteren. Dit project hield het volgende in. Niet enkel enalleen een heraanleg van het sportterrein maar tegelijkertijd een volledig nieuwe invulling van de ruimte van het Berkenveldplein zelf met nieuwe voetpaden, een aanpassing van de verkeerssituatie en een vernieuwing van de aanplantingen.

Modern vond hier een gewillig oor en het District sprong mee op de kar. Er werden enkele hoorzittingen gehouden met de buurt over hoe het Berkenveldplein er uiteindelijk uit zou zien en alles leek redelijk snel in orde te komen. Maar zoals dat meermaals gaat kwam er een kleine kink in de kabel. Bij het voorstel van Modern zat er een vergroting van het terrein van 36 x 19 naar 20 x 40 meter en daar boven op niet enkel een asfalt- of betonlaag -wat geen probleem vormde- maar daar bovenop een ultra-moderne toplaag zonder aanzetten. In die periode bekend als de “Vesmaco coating”. Dit zorgde voor een hoop gepalaver omdat dit de kostprijs een stuk de hoogte in ging jagen maar ook de vraag of dit nu echt wel nodig was.

Het heraangelegde Berkenveldplein in 2018Uiteindelijk werd de knoop dan toch doorgehakt en werd het Berkenveldplein aangelegd met een sportterrein met coating al werd het een coating die een alternatief vormde voor wat Modern voor ogen had. De heraanleg werd begonnen met Pasen 2018 en zou volgens de aannemer eind augustus af zijn. Maar ook hier school er weer een adder onder het gras en door enige vertragingen werd het uiteindelijk nog eind september, vooraleer het Berkenveldplein feestelijk heropend kon worden, net op tijd voor de volgende gemeenteraadsverkiezingen. A l was het met een zwart randje wegens net op die dag de begrafenis van Rita, de moeder van Ike Deumens, die ook een tijdlang actief geweest was binnen de club.

Tijdens de periode van dit project was het geasfalteerde terrein zo slecht geworden dat eerst de Kunstafdeling in 2014 haar activiteiten stopzette en verhuisde naar de zaal van Park spoor Noord en zo ongeveer een jaar later ook de hockeyafdeling de activiteiten stopte omdat er geen enkele ploeg nog wou komen spelen op het Berkenveldplein wegens de grote slijtage aan de ondergrond. Deze afdeling vond een onderkomen in Sporthal ”De Pollepel” in Duffel. Dit maakte dat nog enkel de recreatie -en koersafdeling het Berkenveld gebruikten. Dit had zijn weerslag op de werking van de club die in overlevingsmodus ging en de spaarcenten moest aanspreken, ook om de kosten van de zalen te betalen. De ledenaantallen -gemiddeld 130- bleven wel op peil door de werking op Decathlon Antwerpen van de recreatieafdeling en enigszins ook door de werking op het Berkenveldplein.

V.l.n.r. René De Bruyn, Lieve Robberecht en Marc Deumens nemen afscheid van het bestuurIn 2017 kwam er dan de mededeling van ons Kernbestuur, voorzitter René De Bruyn, ondervoorzitter Marc Deumens en schatbewaarder Lieve Robberecht dat het voor hen welletjes was geweest en dat er opvolging diende te komen. Die werd gevonden in Damy Mertens die de functie van voorzitter op zich wilde nemen en Gwen Jansen die de functie van schatbewaarder overnam. Joeri Mertens trad ook toe tot het bestuur in de functie van hockeyverantwoordelijke. De afscheidnemende bestuursleden werden tijdens de Algemene Vergadering van 2018 voor hun jarenlange inzet beloond met een “Bronzen Skeeler”.

Modern op het EK Rinkhockey in La CorunaSportief liep het voor deze afdelingen nog redelijk goed. Zo namen verschillende van onze spelers deel aan het EK in 2018 in La Coruna. Voor het het WK in 2019 in Barcelona waren dat Damy Mertens, Joeri Mertens en Liam Machiels.
België haalde hier de tweede plaats in de Challengersgroep, na verlies in de finale van Nederland. Ook werd in 2017 en 2018 het Sinksentornooi terug georganiseerd maar dan in de sporthal van Duffel.

Vanaf 2019 was dat dan terug op het volledig vernieuwde Berkenveldplein. Ondanks het feit dat het al enkele jaren geleden was dat dit hier plaatsvond kon er toch terug op een gezonde belangstelling gerekend worden en was het voor iedereen terug een herinnering aan de vroegere Sinksentornooien.

Bij de kunstafdeling was er de deelname van Oriana Rotsaert aan het EK.

De recreatie- en koersafdeling deed het zeer goed met een groot ledenaantal maar met slechts een 6-tal competitieve renners. De renners grossierden in provinciale titels en medailles. Ook werd er nog jaarlijks het Citerium Frans Claes georganiseerd. Dit werd zo genoemd na een samenvoegen van het “Jjeugdcriterium frans Claes” dat vnl. op het Berkenveldplein werd verreden en de ”Grote Prijs Frans Claes” die in het Wielercentrum Antwerpen plaatsvond .

Oriana Rotsaert op het EK kunstrolschaatsen in 2018Ook niet te vergeten zijn de Nationale marathontitels en zilveren medaille bij de liefhebbers van Gery Boon in 2017 en 2018 en eveneens bij de liefhebbers de marathontitel van Tiemen Meeus in 2019 en de bronzen medaille in het BK liefhebbers overall.

Ook was er nog steeds in de zomerperiode de toerploeg die op zondagnamiddag hun bijna wekelijkse tochtjes maakten op de jaagpaden langs de kanalen en rivieren.

BK liefhebbers 2019. Midden: Tiemen MeeusNa de inhuldiging in september 2018 van het vernieuwde sportplein konden we werk beginnen maken van een heropleving van het clubleven. Zo waren er eerst enkele praatavonden om de leden terug de weg naar het Berkenveldplein te laten vinden en in 2019 een opendeurdag om het terug opstarten van jeugdwerking van de hockeyafdeling en kunstafdeling te lanceren. Het bleek het geknipte moment te zijn omdat een aantal jongeren op het Berkenveldplein net de goede leeftijd bereikt hadden om de schaatsen en de hockeystick te hanteren. Ook de kunstafdeling kon enkele nieuwe elementen aantrekken.

Modern renners v.l.n.r. Carolien Le Lièvre, Tiemen Meeus, Koen Lelièvre, Joren Peers en Gey Boon

Corona-virus slaat in als een bom

Net op het moment dat de club terug begon aan te trekken kwam er dan het vreselijk jaar 2020. Na nog een normaal begin sloeg in maart een virus genaamd Corona-COVID 19 de wereld plat. Het gehele land en de rest van de wereld ging in lockdown voor zo ongeveer een 3-tal maanden. Geen trainingen toegelaten, geen wedstrijden, alles ging dicht, enkel nog de essentieelste sectoren zoals voedingswinkels mochten openblijven.

Dit had natuurlijk een hele weerslag op de werking die zo pas rond juni heel voorzichtig kon heropgestart worden. Dit kon enkel gebeuren door strikte maatregelen te volgen zoals geen contactsporten, het alsmaar ontsmetten van trainingsmaterialen, geen gebruik van kleedkamers en douches en dan ook nog het sporten in bubbels afhankelijk van de leeftijd van de deelnemers aan de trainingen. Competitie kon, maar de regels hiervoor waren zo streng dat de kosten en organisatie voor de meeste verenigingen te groot waren.

In 2020 gooit het Corona-virus roet in het eten. Dan maar de buitendeuren opgefristNet op het moment dat we dachten dat we erdoor waren geraakt sloeg het virus een tweede keer toe en in november van 2020 kregen we een tweede lockdown over ons heen die in eerste instantie al tot half Januari van 2021 zou duren. Aangezien er sportief niet veel mogelijk was werd er dan maar overgegaan tot een opfrissing van de kleedkamers en dan meer bepaald de buitendeuren. Na meer dan 25 jaar waren die helemaal versleten en daar hielp geen verflaag meer aan.

Met deze werkzaamheden waren we klaar voor ons jubileumjaar 2021, al dienden we wel nog af te wachten wat de evolutie zou zijn van het ondertussen beruchte virus dat ons bijna geheel 2020 in zijn macht heeft gehouden. Dus een organisatie van een Sinksentornooi hockey en een skeelerwedstrijd in het kader van Criterium Frans Claes was dus helemaal nog niet zeker .

Uiteindelijk bleek 2021 ook een zo goed als verloren jaar en zou er in dat jaar geen hockeytornooi gespeeld worden en voor de skeelerwedstrijden werd het een mini organisatie. Trainingen bleven wel in beperkte mate mogelijk mits nog het naleven van de richtlijnen.

Modern viert zijn 100-jarig bestaan

Alle hoop werd dan gesteld op 2022 al bleek ook hier in het begin van dat jaar nog veel onduidelijkheid over wat wel en niet zou kunnen. De situatie evolueerde echter gunstig en dus konden we terug een 2-daagse skeelerwedstrijd organiseren in september. Tegelijkertijd was er in datzelfde weekend een internationaal Rinkhockeytornooi op het Berkenveldplein. Tijdens deze organisaties zou er ook aandacht zijn voor het honderdjarig bestaan. Hiervoor werden oudleden uitgenodigd voor een clubtractatie bestaande uit frieten met snack naar keuze. De oproep werd zeer goed beantwoord en we konden vele vertrouwde gezichten begroeten. Tijdens het tornooi werd dan ook een overzicht getoond van de historiek van Modern die samengesteld werd door Judy Claes door middel van een Powerpoint-presentatie.

Door een waterbom boven Wilrijk moesten de meeste wedstrijden afgelast wordenOngelukkig genoeg speelden de weergoden hier niet mee. Zo werd er op zaterdag boven Wilrijk een waterbom gedropt die er voor zorgde dat het parcours van het Wielercentrum volledig onder water stond en dat de zaterdagwedstrijden afgelast moesten worden. Voor het hockeytornooi kon er gewacht worden op het einde van de regen en konden er dank zij de verlichting nog wedstrijden gespeeld worden tot middernacht, wat voor de aanwezigen een extra attractie betekende.

2022 kende nog een bewogen slot op bestuursvlak door het wegvallen van het raadslid Kunst Gwen Jansen, onze Api Guy Le Lièvre en onze schatbewaarder Rina Robberechts. Er werd dan door de nog resterende actieve bestuursleden een oproep gericht aan de leden naar kandidaten toe. Gelukkig kende dat een positief effect waardoor we 2023 met een bijna volledig nieuwe bestuursploeg konden aanvatten. Het betekent ook het afscheid van onze secretatis Ludo Van de Weyer na ongeveer 20 jaar.

Jeugdploeg rinkhockey 2022. Bovenste rij/vlnr: Mertens Levi, Verraedt Matthias, Cerrens Diego, Verraedt Maxime, Schepers Rune, Meeusen Jef, Forton Mats. Onderste rij vlnr: El Taghdouini Ismael en Benjamin, Mertens Fin, Schepers Mats, Jonkers Tristan en Mertens Warre.2023 zou de start betekenen van een hernieuwde werking, deelname van onze seniorsploeg aan het internationaal tornooi te Valkenswaard, met een jongeren rinkhockeytornooi, een internationaal rinkhockeytornooi op het Berkenveldplein en een skeeler-tweedaagse in het Wielercentrum Antwerpen.

Ook de kunstwerking kende een heropleving onder leiding van Patrcia Galvao met de organisatie van Nationale Testen en een 2-daagse stage in het pinksterweekend alsook terug een Kunstrolschaatsshow op het Berkenveldplein.

Belgisch jongerenkampioen skeeleren Nihal ThombarapuVoor onze koersafdeling noteerden we de deelname van Koen LeLièvre en Tiemen Meeus aan diverse Europacupwedstrijden in Gyon, Lagos, Gross Gerau en Heerde. Bij onze jongerenrenners konden we na jaren terug een algemene Belgisch kampioen presenteren met Nihal Thombarapu.